Patas lang...

Susubukan ko ulit magsulat, matagal tagal narin mula ng ihinto ko ang pagba-blog nakaka-miss din pala. Minsan may mga bagay na gusto mo nalang isulat kesa sabihin kasi iniisip mo na baka hindi ka rin maintindihan at dahil sa panghihinayang na yun napagdesisyunan mo ngang mabuti pa nga na ilathala nalang sa mga ganitong sulatin ang mga bagay-bagay na tulad nito. Mas mainam no? kesa sumakit pa ang ulo ng kausap mo. Nakaka bobo rin, kahit pa sabihin mong malawak ka mag isip. Minsan nakakalimutan natin ang pagkakaiba ng naranasan at pinagdadaanan, nawawala tayo ng literal sa mundo na dapat nating ginagalawan ng normal. Naghahalo ang pantasya, panaginip, pangitain at realidad alam ko naguguluhan ka din, kasama na sa pagiging tao natin yan ang magtaka, magtanong at magdesisyon ng walang kasiguraduhan. Bakit ako nagsulat ulit? simple lang, gusto ko lang ulit tanungin ang mga kasagutan na hindi kayang sagutin ng tanong at ang gumawa ulit ng wala para lamang may magawa. Oo masakit sa ulo ang unang naisulat ko pero alam kong maiintindihan din ito ng magulong utak mo. kung hindi mo ito masakyan simple lang din yan, wag mo itong basahin at bumalik ka nalang sa mga pinagkaka abalahan mo, kaso nga lang umabot ka sa parteng ito kasi wala ka ring magawa ngayon kaya natapos mo itong isinulat ko, tama ba? Patas lang.. ^_^